Prachtig land! Tassie (Tasmanie) is het natuurgeheim van Australie, en het toevluchtsoord voor zeldzame planten en biotopen die elders niet wisten te overleven. De weelderige groene ongerepte natuur maakt Tasmanie erg geliefd. Er zijn maar liefst 3000 km wandelpaden, dus wij weten wat ons te wachten staat. Eén derde van het land is natuurpark en behoort tot het Unesco werelderfgoed. Onze schoenen zijn ingevet en wij zijn er klaar voor.
De eerste regio is Cradle Mountain National Park. Het is opmerkelijk koeler, natter en winderiger dan op het Australische continent. Antartica is niet eens zo ver weg.
Wij kiezen ervoor om gelijk met de ‘summit’ van Cradle mountain te starten. (Verwonderd? ) Deze wandeling staat genoteerd voor ervaren wandelaars. Nu weten wij waarom. .. 7 uur klimmen tussen steile puntige pieken, woeste gronden, kale rotsen en diepe door ijs uitgeslepen dalen en hooglandse meren… Regelmatig gedacht om op te geven, maar dat doe je niet als je hoort dat je slechts 15 minuten van de top verwijderd bent.
Een slang steekt de kop op en snel klimmen we voort. De bergpiek komt langzaam korterbij, maar blijft fel afsteken tegen de diep blauwe lucht. Zuivere lucht.
Fier als een gieter zitten we even later op het dak van de wereld. 360° panorama, dat is de summit van Cradle Mountain. De toon is gezet. Ook de volgende dagen wandelen we de zolen van onze schoenen. Afgestorven gombomen staan als witte geraamten tussen hun groene soortgenoten, en de reusachtige grasboom zorgt op sommige plaatsen voor een subtropische sfeer. Mooi.
De Tasmaanse duivel krijgen we jammer genoeg niet meer te zien in het wild. Maar we maken kennis met dit bedreigde dier in een ‘conservation park’, waar ze nauwgezet werken aan een kweekprogramma om zijn overlevingskansen te vergroten. De dieren worden nl. geplaagd door een zeer besmettelijke vorm van gezichtstumor.
Daarna rijden we naar het gezellige vissersplaatsje Strahan, aan de ruige westkust, pal aan het Franklin-Gordon Wild river national park. We genieten van een boottocht op de Gordon river die zich een weg baant tot diep in de wildernis, en waar we een korte wandeling maken door het regenwoud. Dit Zuidwestelijke deel van Tasmanie is s’werelds laatste wildernis. We staan schouder aan schouder met bomen van meer dan 2000 jaar oud. De sereniteit van deze tijdloze wildernis geeft ons energie. Voldaan sluiten we weer een stukje van de week af.
Morgen rijden we dwars door het eiland naar het oosten, via Hobart naar Freycinet national park .
Merkwaardigheden:
Op 26 januari is het Australie’s nationale feestdag. Ook in Tasmanie. We zijn er bevoorrecht getuige van het breken van het wereldrecord waterskien. Met 140 skiers achter 1 boot. Leuk om mee te maken. En deze activiteit zorgt ook voor een enorme euforie en onderlinge verbondenheid in de stad.
Tambien un saludo de Calpe, los cocquytos xxx
O, wat is dat allemaal mooi. Je ruikt de prachtige omgeving gewoon al door de foto’s te zien!
Veel plezier Joes & Peter
Elske,
Succes met het diner voor de meidengroep morgen (de ca-vakes). Schol van hieruit en veel plezier !
Hallo Dédé en Erwin , weerom prachtige foto’s maar er zitten hoogtevreesfoto’s bij, help!!! Maar als ik ginder was zou ik de hoogtevrees niet voor baas laten spelen hoor. Geniet verder van jullie reis. Els en Eric.
Wat is het fijn om zo een wereldreis vanuit je zetel te kunnen volgen en met zo een prachtige foto’s. We genieten er echt van en kijken er naar uit.We hebben hier nu wel effekens een winterprikje van -6 ‘s nachts daar gaan jullie geen last van hebben……Bij ons hier gaat alles goed, tot een van de volgende keren ik ga proberen om dit mailtje te versturen. Groetjes vanuit Halen voor Dede en Erwin.
hé,
deze middag heeft het VRT-nieuws het wereldrecord waterskieen in Strahan-Tasmanie uitgezonden … dus jullie zitten daar echt niet afgesloten van de wereld, hé
greets
We zetten het fototoestel dikwijls op automatische piloot. Is altijd hilarisch! Of soms wordt het zelfs aangeboden om een foto te nemen van ons 2. Is heel gebruikelijk hier.
groetjes
Hoi Dédé en Erwin,
Tasmanië, nooit geweten dat er nog een eiland onder Australië lag, wel de Tasmanzee! Hé wel erg mooi dat eiland, van deze ‘wild nature’ houden we ook erg veel. Kapitein Erwin dat is nog enkele Pk’ s meer dan de Q7 niet. Opgelet als je schipbreuk leid dan moet je wel als laatste de boot verlaten…
Jullie genieten er blijkbaar van, vraag wie fotografeert jullie beiden? Statief of een verdwaalde vakantieganger?
groetjes, Gaby & Raymond
tja, het blijven mooie vergezichten en mooie foto’s
het is wel echt meegenieten hoor.
hiet in NL/B is het toch ook nog een beetje winter aan het worden; het vriest en er is wat poedersneeuw gevallen op sommige plekken.
enfin, geniet verder!
groetjes,
José
ps
Erwin, schone pet, kon je ‘t niet laten om toch gauw achter ‘t stuur te kruipen.
Twee kapiteins op 1 schip gaat niet…., maar de pet staat goed!
Hier zijn geen woorden voor!..alleen maar Wow!!