De Klus: hoe plan je een wereldreis?  

Landen op de wishlist

Door de jaren heen heb ik samen met Erwin  best al mooie reizen gedaan; Chili, Ijsland, Zuid-Afrika, Canada, Lapland, Tanzania, Jamaica, Costa Rica, Indonesë, India, Nieuw Zeeland, Thailand, Maleisie, Seychellen, Mauritius, USA, … Al die bestemmingen kregen een stip op de wereldkaart. Dat geeft al een goed overzicht van de regio’s waar we nog niet geweest zijn.

Niet te missen highlights op de wishlist

Ik heb ook altijd een verlanglijstje gehad van ‘once in a lifetime things to do’, natuurwonderen, en wereldwonderen. Great Barrier Reef, Mount Everest, Taj Mahal (India), Angel waterval (Venezuela), Chinese muur  (Peking), Machu Picchu (Peru), Atacama woestijn (Chili), Galapagos Islands, Iguacu (Brazilie), Alaska  Glacier Bay (cruise van Vancouver naar Anchorage) en aansluiten op Arctisch Canada, Hemeltrein van China naar Tibet,  Alberta parken (Canada), …

Endangered species

Een derde factor die de reisroute mee bepaald heeft is mijn band met en nieuwsgierigheid naar de met uitsterven bedreigde diersoorten. De pandabeer, de (Bengaalse) tijger, de ijsbeer, de berggorilla, koala, de lemuren, de quokka, de tasmaanse duivel, de walrus, … Ook beestige merkwaardigheden zoals ‘de grote zalmtrek’ en de paringsritueel van de paradijsvogels staan op het lijstje.

Wat is de beste reisroute?

Bij het schetsen van de eerste globale reisroute hebben we zoveel mogelijk advies ingewonnen, en rekening gehouden met klimaat, seizoen, en tijd. Het is wel zo handig om in de zomer door Siberië te trekken bijvoorbeeld, en om in de winter de warmere oorden te bezoeken.
Ik vond het ook belangrijk om, na een spannende professionele periode, rustig te beginnen met een gemakkelijk land dat goed te behapstukken valt zoals Australië en Tasmanië.
Rondtrekken zouden we graag afwisselend doen met een 4WD,  boot, trein, vliegtuig, fiets, hiking en motorbike. Dat houdt de spanning erin.

Hoe lang moet de reis duren?

Anderhalf jaar! Ik heb er lang over gepiekerd, maar het leek me niet slecht om de reis in 4 blokken van 2 à 3 maanden te doen, met afwisselend 2 maanden terug thuis. Dat heeft verschillende voordelen. Je kan de opgedane impressies even laten bezinken, hebt tijd om je helemaal op het volgende deel te concentreren, het afscheid valt niet zo zwaar, de hond herkent ons nog, en alles is beter in proportie. Wellicht zijn de meningen hier verdeeld, maar toch leek me dit de beste optie. Wij zijn tenslotte niet beperkt in tijd.

“Reizen is een manier om vragen te stellen die je thuis niet stelt. Niet per se over het land in kwestie maar over jezelf”.

Herman de Coninck