Hoeveel geluk kan een mens eigenlijk hebben? Het is zeldzaam dat het regent in het rode centrum van Australië, maar dat is de enige manier om de watervallen van Uluru mee te maken. Ik vroeg me in een vorige ‘post’ af hoe het zou zijn om mijn voeten te laten masseren door de warme zandkorrels in de woestijn, maar dat beeld moest ik wegens het hevige regenweer bijstellen naar “voetsporen in de rode brij.”
Zoveel regen zorgt er ook voor dat de sluimerende planten rondom de uitgedroogde woestijneiken ontluiken in een explosie van kleuren. We hebben het allebei gekregen, zon en regen!
Bovendien wist de Australische KMI te melden dat het de koudste dag in januari was sinds 62 jaar …… 15°C.
De woestijnreus Uluru (Ayers Rock) staat 2 keer op de lijst van het werelderfgoed: eerst omwille van het natuurwonder, en in 1994 omwille van zijn culturele rijkdom.
Te groot voor foto’s, en te magisch voor woorden.
Foto’s of beschrijvingen kunnen de aantrekkingskracht, de bizarre schoonheid en de verpletterende indruk van de zandsteen niet weergeven. Hoe dichter je erbij komt, des te mooier, ronder, groter en steiler hij wordt. De rots heeft een omtrek van 9.6 km. De kleurenshow van de rots bij zonsondergang is schitterend. In snel tempo verandert de kleur van oker naar oranje tot roodpurper. Maar toen we het bij regen zagen kreeg hij plots een onheilspellende zwart metallieke glans en ontstonden er talloze watervallen die even snel weer verdwenen als ze gekomen waren.
En dan de Olga’s, of door de Anangu Aboriginals “Kata Tjuta” (vele hoofden) genoemd. Het zijn 36 monsterachtige kale rotskoepels van graniet en zand die door de eeuwen heen uitgeslepen zijn tot bergeilanden. Eveneens bij regen en zonneschijn.
De prachtige Anangu kunstwerken met geschilderde stippen(dotpaintings) en tal van hun heilige plekken aan de voet van de rots mochten niet gefotografeerd worden. Hav a look on the internet.
De kleurrijke monumenten van het rode centrum staan voor altijd op ons netvlies.
Nu op naar de luchthaven in Alice Springs (500 km) voor onze volgende bestemming, Adelaide.
Merkwaardigheden :
– Diesel is maar liefst 50 % duurder dan in de rest van Australie
– Een verblijf maar twee belevingen (bij regen en zonneschijn)
– Leuke ‘rental car’ voor het jeugdige toerisme : ‘Hippie bus’
– Goederentransport over de weg : “Road Train”
Markske,
Wij zijn uiteraard uit nieuwsgierigheid naar de Tropical Beach Bar gaan zoeken maar die bestaat niet meer. En Amalia is ook ribbedebie…
Het enige wat overblijft zijn jouw herinneringen 🙂
Als ik jullie prachtige foto’s zie moet ik denken aan ‘Waltzing Matilda’ en zie jullie samen een danske placeren. Geniet tussen al dat moois vooral van elkaar! dikke kus Ida & Steve.
Markske, die is ondertussen ook al 13 jaar ouder geworden, en misschien zal haar cocktail shaken niet meer zo ‘zwierend’ zijn. Maar als we in de buurt vertoeven gaan we ZEKER binnen en doen we de groeten.
Marc,
We zijn er nog niet in geslaagd om de Hill of Grace te drinken ……
Hebben ondertussen een winery ten zuiden van Melbourne – Red hill Estate – bezocht en heerlijke lunch met zicht op Philip Islands. (www.maxsretreat.com.au) .
Erwin
We hebben weinig of nog geen vliegen tegenkomen.
Kwestie van de goeie producten bij te hebben hé 🙂
…. En mobilhomes komen we wel tegen maar nooit de Rolls Royce categorie waar jullie mee vertrouwd zijt ……
Patrick,
We komen dagelijks “road trains” tegen met 3 opleggers.
Zwaar beladen om de grote afstanden in de ‘outback’ te overbruggen ….
Alle consumptie-prijzen waaronder benzine zijn in West-Australie blijkbaar veel duurder …… !!!!!
‘WA’ (west-australia) is de rijkste regio van Australia met hun grondstoffen (mineralen,gas, ….).
Moest ge in Port Douglas (tegen Cairnes) ene gaan drinken in de Tropical Beach Bar, doe de groeten aan Amalia. Die heeft ons in 1999 eens goed zat gemaakt door iedere cocktail die ze als barkeepster al shakend en zwierend prepareert aan ons te verliappen. Het ziet er daar in elk geval dan hier. Tot binnenkort (op de blog bedoel ik)
Marc
Interessant zo’n Road Train. Bij ons is meer dan één aanhangwagen of oplegger niet toegelaten, met een maximale lengte van 18,75 meter. Rijden er daar ook nog langere exemplaren?
En wat is de reden van die extreem dure dieselprijs aldaar?
P.K.
Fantastisch wat jullie allemaal beleven. Ik volg jullie op de voet, jullie verhalen begeleid met foto’s formidabel!
Wij spelen ons matchke volley en we winnen!
Geniet ervan en laat ons maar mee genieten!
Groetjes vanuit Nijlen.
Jullie fotoalbum is AF wanneer jullie terug zijn, meestal blijft dat liggen en komt er niets van…
We genieten mee, wij zijn geen media freaks maar nu volgen we elke dag, dus volhouden met de mooie gedocumenteerde reisverslagen.
Nu toch een vraag: waar zijn de vliegen, op tv zie je de mensen altijd maar de vliegen van hun gezicht wuiven?
Hé zijn daar ook caravans te ontdekken in de “Middle of nowhere”.
Groetjes,
Weer een weekje hard gewerkt en dan een uurtje mee in jullie kielzog.
Onmiddellijk relaxed.
Lijkt alsof we er zelf bijzijn.
Knappe teksten en prachtige foto’s.
Tot de volgende.
Wim
Geweldig dat het allemaal meezit momenteell !! Dit gaat beter worden dan de groen michelin gids !! groetjes marc
Héél erg bedankt alvast , fantastisch met ééntje was ik al blij!:-) Bye bye and have fun.
Toch wel.
Reeds 2 vingerhoedjes in onze rugzak.
En….
DéDé, je verslagen ook. 🙂
Maar echt! gemeend!
P.
DéDé, Erwin,
Go on.. Jullie foto’s zijn fantasisch. ‘k Ben zo goed als mee op reis.
P.
Wat een mooie beelden, prachtig zo kunnen we jullie een beetje in gedachten volgen.En mooi geschreven jullie doen dat goed.Wij wachten op meer! ps nog geen vingerhoedje gevonden?
Nog een hele fijne tijd daar ergens onderweg.
Zalig zo te zien.
Ik kijk al uit naar de lente zodat ik ook weer topjes & shorts kan dragen.
Mooie foto’s.
Hoeveel outfits heb je bij je?