“When writing the story of your life, don’t let somebody else hold the pen”. (Harley Davidson)
Het zit erop. 1,5 jaar ontdekkingsreizen naar de mooiste plekken van de wereld, en op zoek naar de meest bedreigde diersoorten op de planeet.
De wereldreis is een hele leerschool! Nu besef ik dat, het comfort dat voor ons heel gebruikelijk is, ineens een andere dimensie krijgt.
Ook het besef hoe gemakkelijk het is om ‘open grenzen’ te hebben, en een eenheidsmunt…
En het belang om via internet of SMS ‘connected’ te blijven met vrienden en familie. Ze geven je extra energie als de afstand tot het thuisfront te groot wordt.
Zo kijk ik na 1,5 jaar écht wel uit naar een goede voetverzorging, een gezichtsbehandeling, en een bezoek aan de kapper. Het is niet belangrijk, ….. maar wel aangenaam. Ook heerlijk om in plaats van muggenmelk en zonnecrème eens parfum te gebruiken.
We zijn nu 63 artikels verder, en hebben 27 landen bezocht, we hebben ettelijke volle manen gezien en de mooiste zonsondergangen, hoewel ik nu goed besef dat die thuis even mooi kunnen zijn (je moet er enkel tijd voor maken om het te genieten). We hebben verschillende gidsen versleten, en reisboeken verslonden. Eindelijk hoeven we geen hotelkamernummer meer te onthouden. En krijgt ook de WC terug een vaste plaats…
Het zal vreemd zijn om de komende tijd zonder camera rond te lopen. Het is bijna een extra ledemaat geworden… Ik stuur ‘m met brugpensioen! Evenals mijn kleren en schoenen – als die al niet versleten zijn. Het zal ook weer wennen worden om terug zelf ontbijt te maken…
Wij prijzen ons gelukkig, want gedurende de hele reis hebben we geen enkele échte ‘tegenslag’ gehad. Ik denk dat ons rugzakje met geluk flink gevuld was, dankzij de talrijke talismannen die we van iedereen hebben gekregen. Ze hebben zeker hun werk gedaan.
De grote droom is bijna afgerond. We gunnen onszelf nog 1 extra bonus: de ijsberen in Churchill. Maar daar moeten we het juiste tijdstip voor afwachten.
En wat ‘ons’ betreft:   We zijn als ‘ik’ vertrokken en als ‘wij’ teruggekomen. Maar eerlijk is eerlijk: ik kijk er ook naar uit om terug onder vriendinnen een flink stapje in de wereld te zetten!
Jullie kennen mijn telefoonnummer!
“Life is short, time is fast, no replay, no rewind, so enjoy every moment as it comes!
And in the end people will judge you anyway. Don’t live your life impressing others, live your life impressing yourself !!! “
Prachtige belevenissen. Beslist een hoogtepunt in jullie bestaan. Ik had al een hele tijd niet meer gekeken. Het was immers een tijdrovende bezigheid om jullie talloze avonturen op de voet te blijven volgen. Er kwam gewoon geen einde aan. Fijn dat het jullie overal goed is vergaan. Ik vreesde een beetje dat jullie, naast al die mooie ervaringen, vroeg of laat ook wel eens geconfronteerd gingen worden met enige vorm van criminaliteit of andere tegenslag. Gelukkig bleven jullie van dat alles gespaard. Hopelijk hebben jullie intussen geen last gehad van ontwenningsverschijnselen en is de overgang naar het gewone dagelijkse leven meegevallen. Gefeliciteerd met jullie geslaagde onderneming.
Nog nooit hebben wij jullie zo op de voet gevolgd als tijdens deze wereldreis.
gewoon mooi beschreven en prachtige foto’s!
Maar overgelukkig jullie weer terug thuis te weten.
Het was uniek voor jullie, maar ook voor ons.
EIND GOED AL GOED !
Weell done guys, what an awesome achievement over the past 1.5 years. I am so glad we met up with you both early on in your travels and ww were able to follow your wonerful exploits (and get travel ideas 🙂 )
I am so glad you loved Macchu Picchu and Cuzco, they are special… am sure i ate more than ne mouthful of guinea pig though ..haha
Enjoy home and pets again now… you know where we are when you get the travel bug again.. the HDs are waiting for you, but try and avoid parking fines 🙂
Tschuss and Big Hugs xxx
DéDe, wat kun je het toch mooi verwoorden. Ik wordt er stil van achter mijn bureau. Blij voor jullie dat alles goed verlopen is, wij hebben genoten van jullie avonturen en verhalen. De afsluitenden zinnen blijven
wel hangen eens wat meer aan denken…
Groetjes en tot binnenkort, Raymond en Gaby
Dédé, schitterende afronder van een mooi reeks verhalen. Ik zei het al eerder, maar ik zal de afspraak met de blog echt missen.
EN een afspraak: die hebben we al hé. Wen maar alvast terug aan je motor.
Mooi!!! Gewoon mooi!!
Mooier hadden jullie het niet kunnen verwoorden. Ook gaan wij het alle prachtige verhalen missen, blij dat we nog een paar uitstappen tegoed hebben 🙂
Tot straks aan de telefoon dan!
Jullie zijn meer dan welkom thuis maar ik zal wel ontbijt maken als jullie ons komen bezoeken ;-))) ! Kijk naar uit, hebben jullie gemist! Geniet nog (na), xxx
Mooi gezegd, Dian! Snel eens afspreken om bij te kletsen.