In de Lonely Planet staat een interessante oneliner:
All you‘ve got to do is decide to go and the hardest part is over. So go!
Maar de ‘hardest part’ is eigenlijk om onze lieve viervoeter “Doenix” achter te laten. Een echte knoop in mijn maag. Gelukkig weten wij dat er thuis goed voor haar gezorgd wordt. Dag Doenix, tot binnenkort!
[Best_Wordpress_Gallery id=”197″ gal_title=”the hardest part”]
woefwafwoefwoef woef.!! wafwafwafwoef waf!!?? wafwaf oef oef!!
vertaling :
geniet van jullie trip, ik heb het goed hier, vrijwel elke dag een wandeling(-etje), meestal samen met Cleo en nog twee mensen die de riemen vasthouden. Allez, salut en tot de volgende. Doenix!!
zullen we doen. Bedankt voor de update van het thuisfront. Als Doenix in maart nog maar terug naar huis wil komen he?
Dag Dian & Erwin,
vandaag hebben mama en papa een lange wandeling gemaakt met Doenix, ze is heel braaf geweest 🙂
Morgen gaan ze een kleiner toerke doen en nemen ze Cleo ook mee.
So no worries about Doenix! Ze is overal in goede handen 🙂
Ik krijg de reiskriebels als ik al naar jullie eerste foto’s kijk.
Geniet van ieder moment en iedere ervaring!
Maak foto’s, beter een teveel dan te weinig 🙂
Dikke kus en tot de volgende post!
Groetjes van ons 4.
Goede reis en alvast een heel mooi begin gewenst in een “andere wereld”. Laat je hart zingen en geniet!
Hoe ! jullie zijn al vertrokken,en ik dacht dat ik mee mocht om de valiezen te dragen schoon dat… geef jullie ogen maar de kost want het schijnt de moeite te zijn . Het beste voor 2012 van ons allen en ouwe reus ik zie je van de zomer , ik volledig afgetraind en jij een beetje voller !!!!!!!!!!
gr johan