De weg van Banff naar Waterton is weer helemaal anders. We rijden door het territorium van de indianen,  een regio waar de bergen en de prairie elkaar de hand reiken.  Of zeg maar een combinatie van de ‘Daltons’ met ‘Bonanza’. De enorm uitgestrekte cattle ranches van de huidige cowboys en het schril contrast met de strikte regels van de gereformeerde communities (mormonen?) is weer een nieuwe ervaring.
In Waterton Lake N.P. verwennen we onszelf eerst even met een ‘high tea’ in hotel ‘Prince of Wales’. Een prachtig historisch gebouw, dat statig op een heuvel alle respect afdwingt. Dan is het terug tijd voor het wildere werk. We beklimmen een steil wandelpad om een mooi overzicht te krijgen van het Waterton-meer, en rijden daarna de ‘wildlife route’ van de Akamina Parkway naar het prachtige, nog volledig in de sneeuw gedompeld Cameron meer.
Onderweg zijn we getuige van moeder Vos die een eekhoorn gevangen heeft en haar prooi naar het nest met 3 jongen brengt. Het is feest ten huize Reinaert. We observeren het fascinerend schouwspel tot het donker is.
Een wandeling door Red Rock Mountain, een van de opvallendste attracties in het park, is een must. Het is een kloof, bestaande uit rode rotsen, afkomstig van geoxideerde ijzerdeeltjes die in het steen zitten… De berg staat met zijn voeten in de mooiste variatie aan wilde bloemen (Gods’ garden, en een gezegende plek voor de Blackfeet Indianen).
Interessant om weten is ook dat dit park, samen met Glacier N.P. het ‘Waterton- Glacier International Peace Park’ wordt genoemd, en dat is in 1995 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst omwille van het fraaie landschap en de diversiteit in fauna en flora.
Ook de mooie rode oldtimer bussen die als publiek transport worden ingezet over beide parken zijn leuk om zien.
Op weg naar Glacier National Park zien we nog een bison reservaat, een overblijfsel uit het indianen-tijdperk.  De golvende prairies zijn een volmaakte springplank naar het machtige berglandschap van Glacier National Park.
We steken de Canadees/Amerikaanse grens over op de meest eenzame en gemoedelijkste grenspost van Amerika, onder het wakend oog van Chief Mountain in Glacier N.P. in de Amerikaanse staat Montana.
De gletsjers van Glacier N.P. zijn een streling voor het oog. Als je ze al kan zien. Van de 150 gletsjers zijn er door de klimaatverandering nog slechts een 50-tal over. Food for thought.
Een avontuurlijke combo ‘boat & hiking-tocht’ in Many Glaciers langs Swiftcurrent , Lake Josephine en Grinnell Lake doet ons vergeten dat het regent.
We volgen ook nog een interessante beren-cursus, gegeven door een lokale ranger, en die leert ons alles over de co-habitat mens en beer. Laat die grizzly’s nu maar komen!!!
De legendarische ‘Going-to-the-Sun ‘ road, 50 mijl dwars door Glacier N.P., en die normaal op 15 juni opengaat, is door recente sneeuwval nog steeds niet open. Bummer! Daar hebben we niet op gerekend. ..
Maar ook met de stenen die de weg versperren kun je iets moois bouwen, denken we dan.
Dus op naar Yellowstone.
Merkwaardigheid:
Nog nergens gezien. De kranten hier zijn van een heel apart  formaat. Lang en smal (31 x 54 cm) Geen idee waarom eigenlijk. Jullie?
A propos: Bedankt voor de leuke inzendingen ivm. de vraag over de hoop keutels. We hebben ons een kriek gelachen. Klik hier om te zien van wie die hoop nu echt is.
Dag Maddox,
Bedankt voor je leuke commentaar. Blijf ons maar goed volgen want er komen nog mooie prentjes.
Zorg goed voor mama en je 2 broertjes he? Papa is sterk genoeg, die kan het wel alleen 🙂
dikke kus
José, met veel tijd en veel geduld heb je veel kans om veel wild te zien he? Ja, wij zijn al erg verwend geworden wat dat betreft. En dan moet ons ‘driedaags berenkamp’ nog komen in Alaska. Heb echter nog geen kiekjes kunnen maken van jonge beertjes. ‘t was te donker. Hopelijk in Alaska.
Als jij nu naar Montana vertrekt, dan is ons verhaal wel heel erg aanstekelijk 🙂 Goed zo! Wie weet kunnen we nog ergens afspreken. De top 3 van bezochte meren zijn er 4: Lake Louise, Lake Emerald, Lake Moraine en Lake Jenny. Maar alles is afhankelijk van het tijdstip dat je ze ziet. S’morgensvroeg, bij mooi weer, als er nog geen activiteit op het meer is, en het meer is een spiegel van de omgeving, dan is het ‘t mooist. Jackson Lake is ook mooi, maar dat is nogal toeristisch uitgebaat.
hi,
wat een contradictie, jullie in de regen en sneeuw (en mooie natuur) en ik hier in een erg warme stad Delhi waar het voor Indiase begrippen ook erg warm is.
45 graden C. Ach, als je het niet weet denk je ‘best warm’. Las dat jullie ook in Prince of Wales zijn geweest; hebben wij ook mooie herinneringen aan. Zo’n statig gebouw met enorme ramen en uitzicht.
Wat zien jullie veel beren? Dat gelukt heeft echt niet iedereen hoor.
Prachtig Praag, dinsdagavond 26 juni, 21h00 … levend en wel uit Gay Pride in Berlijn ontsnapt. Zit nu op mijn kamerbalkon in de avondzon jullie laatste posts te doorlezen. Hoewel er in Tsjechië ook beren in het wild leven is de kans uiterst gering dat wij hier op de Karelsbrug in Praag met een beer moeten vechten … dat laten we over aan Erwin in Yellowstone of Teton NP of in Alaska.
Mag ik nu eens een vraag van 1 miljoen stellen : wat is tot nog toe je top 3 van bezochte meren ?
En zoals eerder gezegd : binnen 5 dagen vertrekken we naar Montana !
Groetjes van aan de oevers van de Moldau.
opgeslorpt worden in de natuur en er dan soms op een afstand van genieten met tea and scones. Ik zie da wel zitten. Hier is de examenstress ingeruild voor resultatenstress en dan eindelijk scoutskamp en rust voor ons! Die krant past perfect op uw bovenlijf (onder een marcelleke) waardoor ge gene kou hebt op uwe vélo. Tip van Tom Boone, vandaag belgisch kampieon geworden!
Groetjes,
Ida
Dit is weeral ni te doen, prachtig, en voor het weer zijn zijn we hier zeker niet beter af, koud, nat, wind, voila en dan missen we nog al die ervaringen, maar gelukkig kunnen we een beetje meedromen.
Smalle gazetten dienen om de andere mensen nog beter in’t oog te houden.
grtjs
les belles
Bruin Berlijn, vrijdagavond 22 juni, 21h00 … op mijn hotelkamer neem ik de recente avonturen van onze globetrotters nog eens door, terwijl ik de kamerdeur op driedubbel nachtslot heb gedraaid : door stom toeval zijn wij in Berlijn verzeild geraakt in de grootste Gay Pride van ons zonnestelsel. Meer dan 500.000 regenboogadepten hebben hier dit weekend alle hotels vol geboekt … van valavond tot aan het ochtendontbijt barricadeer ik me dus veiligheidshalve in onze kamer.
Zo heb ik ruim de tijd om op mijn gemak alle reisverhalen en de begeleidende spannende foto’s te herbekijken … nostalgische herinneringen duiken bij mij op.
En ja, je hebt ons zover gekregen, ons besluit staat vast : jullie in Montana … wij volgende week OOK naar Montana !
Groetjes van aan de oevers van de Spree.
Weer fantastische dieren en blije mensen gezien 🙂
ik vraag me soms wel af hoe het dagelijkse leven daar is… want als je de natuur ziet heb je niet veel meer nodig… misschien wat zon?!
Als ik Erwin zie lezen in de krant… lijkt mij praktischer dan onze kranten, dan moet je je armen niet zo ver opendoen om ze te lezen, minder vermoeiend (waarom het moeilijk maken als het makkelijk ook kan)
Allé, nog veel genieten en tot de volgende ‘comments’
xxx
Hallo nonkel erin en tante d
Erg leuke spannende fotootjes.
Een bergschaap, een beer die kaak op de straat doet,oeioei dat mag niet, hè, een vos, een eekhoorn op de steen, tante d en nonkel erin in de bus, kijk mama, weer een sneeuwman bij tante d en nonkel erin, nu wel echte sneeuw, hè, brrrr koud. Ohh een weg in de berg en kijk mama de brug van bromtrol (tekenfilm Dora)!
Ik vind jullie blog superieur!
Ik geraak niet uitverteld bij het zien van jullie fotootjes!
veel plezier en wees voorzichtig.
Tot…
Groetjes
Maddox