Et Dieu créa la Namibie dans une colère

Les attentes sont élevées après les nombreux récits de voyage que j'ai lus sur ce pays entre-temps. Nous planifions un voyage d'aventure avec combinaison entre safari en Jeep, vol panoramique, vol en montgolfière, quadtocht, et diverses promenades à travers les paysages de rêve silencieux sans fin.
La Namibie n'a pas de foule ni de trafic aux heures de pointe. De weg naar de mooie lodges bestaat meestal uit onverharde grindwegen temidden van nergens. De lodges zelf hebben slechts een handvol gasten.
Vanuit Windhoek belanden we al snel bij het Zannier-reservaat van N / a’an ku sê . Een natuurbeschermingsorganisatie met een reservaat van 9000 hectare. Het Naankusé Foundation Wildlife Sanctuary biedt een veilige haven en een tweede kans voor talloze gewonde, verweesde en conflictdieren. Wij tekenen in voor een speciale ‘behind the scenes tour’ waardoor we de mogelijkheid krijgen om cheetah’s te voet te volgen en te zien hoe ze na hun revalidatie terug leren achter hun prooi aangaan. Kicken om zo dichtbij te komen. We stoppen ook bij de ‘Clever Cubs School’. Hier krijgen de SAN-kinderen, een gemarginaliseerde gemeenschap in Namibie, de kans op kwalitatief onderwijs, met respect voor het behoud van de oude cultuur en vaardigheden van de Bosjesmannen.

Onze volgende stop is het bekende natuurreservaat Okonjima in het imposante plateau van Waterberg. Het is de thuisbasis van de Africat foundation, die de grootste reddingoperatie van katachtigen ter wereld blijkt te zijn. 90% Van de opgevangen grote carnivoren Cheetah en luipaard worden terug in het wild uitgezet. Prachtige charismatische dieren!
We doen verschillende jeepsafaris, struinen de savannes af en zien neushoorns, giraffen, prachtige sierlijke oryxen etc. Een luie slapende Hyena ligt te genieten van de warme zonnestralen.
Absolute favoriet is echt wel onze ‘close encounters’ met het luipaard. Majestueus en een beetje aristocratisch screenen ze de horizon, met hun lange, dunne snorharen en felle grote ogen… Wat is dit toch een magnifiek beest!
Voor we het weten kleurt de lucht rood en oranje. Terwijl de zon langzaam onder de horizon verdwijnt spoelen we het stof van de dag door tijdens één van de befaamde Namibische ‘sundowners’. Een cocktail sippen terwijl de nacht het overneemt van de dag.

Een paar nachten lang is het tented camp in Etosha National Park in het noorden even onze thuis Het is één van de grootste natuurparken in het zuiden van het continent Afrika. De etnische SAN stam werd hier verdreven maar zij gaven hun naam aan dit park. Etosha betekent plaats van droog water of grote witte plaats. Een hallucinante leegte, een enorme zoutpan des 5000 km2. We boren ons tuffend en hotsend door de stofwolken over de hobbelige grindwegen van oost naar west, terwijl we niet weten waar eerst te kijken.
De vele waterholes zijn een gemakkelijke verzamelplaats van grote concentraties gevarieerd wild. Oog in oog met wrattenzwijnen, neushoorns, giraffen, éléphants, cheetah’s en luipaarden. Wat een magisch moment. De leeuwen laten zich, ongestoord in hun bezigheid, in al hun pracht en praal fotograferen. We hebben tijd.
Daarna stappen we aan boord van een panoramische vlucht en vliegen we over de kale Skeleton Coast richting Swakopmund over Walvisbay naar de unieke Sossusvlei. Onder de buik van het vliegtuigje ontvouwen zich uitgestrekte zandzeeën getransformeerd in natuurlijke kunstwerken.
Het is een onherbergzame vijandige kustlijn. Grimmig, rotsachtig en gedomineerd door duinen, ravijnen en bergketens.

We vliegen over het oude diamantmijnkamp van Kolmanskop in de woestijn, dewelke ooit gevuld was met dromen over roem en fortuin, maar nu gevuld is met vervaagde herinneringen en zand.
De bijzondere gigantische zandduinen zijn rood van kleur. Dat komt door de aanwezigheid van ijzer. Het zand lijkt wel iedere minuut van kleur te veranderen door de verschillende invalshoeken van de zonnestralen.
Une quadbiketour is eens een andere manier om de natuur te beleven. We genieten van de vergezichten van de Namibische woestijn tijdens het ‘gouden uur’. De duincontrasten zijn adembenemend. Maar ook als we s’morgens bij de mooie Dune 45 stoppen en daarna nog met veel energie de Big Daddy Dune beklimmen. Valt niet mee!
De spookachtige spectaculaire Deadvlei ligt verscholen tussen de torenhoge rode duinen van de Namib Rand. Het is een drooggevallen meer in Sossuvlei. Een prachtige vlakte van witte klei, met skeletten van bomen die duizend jaar geleden stierven van de dorst. Ze werden door de woestijnzon verschroeid tot zwartgeblakerde botten. Precies een bevroren bos. Niet te verwonderen dat Deadvlei ooit werd genomineerd tot 8ste wereldwonder.

De avond valt en de schaduwen worden langer. Een sundowner wordt geserveerd terwijl de zonsondergang het begin is van mijn speciaal verjaardagsdiner in een wijnkelder (!!)… onder de woestijn. Ik ervaar innerlijke rust terwijl ik weer een lente ouder word. Voor het heerlijk champagneontbijt in een luchtballon boven de Sossusvlei moet ik nog eens terugkomen want de zandstorm steekt er een stokje voor… Een wervelende wind die kolommen van rood stof als een vuurpijl katapulteert.

De sterrenhemel hier bestaat uit duizenden fonkelende diamanten. Er is geen lichtvervuiling. We dompelen onszelf onder in de omgeving en geven ons over aan de geheimen van de woestijn.
Namibië is een land waar de natuur niet altijd even vriendelijk is. Rauw en ruig! Maar we hebben genoten van de ruimte, de rust, de dieren, de droogte, de vergezichten. Het was puur escapisme in een veilig en sereen land van vriendelijke mensen.
Namibië grijpt je bij je nekvel, ontroert en is een ervaring om nooit meer te vergeten.

« < of 3 > »