Als je de reisbrochures moet geloven zijn de Galapagos eilanden zelfs voor de meest ervaren werelreiziger een ‘once-in-a-lifetime’-belevenis. Ze werden niet voor niets in 1978 tot werelderfgoed verklaard.
Met grote verwachtingen landen we op een van deze geisoleerde, schijnbaar onvruchtbare ketting van vulkanische eilanden in de stille oceaan, ter hoogte van de evenaar. Het ziet eruit als een schilderachtig drama in de vorm van massieve kraters, stijle rotshellingen van zwarte gestolde lava, tropisch berglandschap, hoge opuntia cactussen en maanachtige vlakten. Dit was voor Charles Darwin de inspiratiebron voor zijn evolutietheorie.
Deze eilanden zijn de woonkamer van een verbazende varieteit aan unieke dieren en planten, zowel boven- als onder de zee, en waarvan er sommige enkel hier voorkomen. Schuwheid aan mensen is hen vreemd want als we dichterbij komen negeren ze ons alsof we stelletje vervelende paparazzi zijn.
Hier leeft een hele huishouding aan diverse vogelsoorten en prehistorische reptielen. Ook de 200 kg zware reuze schildpadden die tot 150 jaar kunnen worden, en de landleguanen met hun koddige eigenzinnige koppen kruisen ons pad meermaals. De pelikaan haalt halsbrekende toeren uit om zijn prooi in het water te vangen. Dit is National Geographic TV maar dan in real time!
Voor de verschillende hoofdrolspelers van het beschermde zeereservaat komen we ogen te kort. Met een masker en een snorkel lijkt het wel alsof je in een gigantische aquarium duikt. Het wordt een spannend snorkelavontuur. We zwemmen voor de eerste keer samen met de witpunthaaien en de zeeschilpadden. De Galapagos pinguins zwemmen tegen een snelvaart voorbij. Mijn hart gaat sneller kloppen als de zeeleeuwen contact zoeken en ons uitnodigen om te spelen. Nieuwsgierig komen ze bijna met hun neus tegen mijn masker, maar ik mag ze niet aanraken omdat ze door menselijke geur in hun eigen kolonie verstoten worden. Dit persoonlijk contact en de verrassende close-ups staan voor altijd op mijn harde schijf geschreven.
Vermits het momenteel paartijd is kunnen we stiekem meegenieten van de hofmakerij in het dierenrijk. Zo zien we torentjes van parende zeeschilpadden, het komisch gedrag van de blue-footed boobies en het dramatisch tentoonstellen van de opgeblazen rode keelzakken bij de fregatvogel om vrouwtjes te trekken.
Dit is Valentijn op zijn best in Galapagos!
Ook in ons comfortabel eco-tented safari camp gaat Valentijn niet onopgemerkt voorbij….
Na 1 week activiteiten en excursies aan verschillende nabij gelegen eilanden is het tijd om afscheid te nemen. Deze archipel is een unieke locatie om van dichtbij en persoonlijk een interactief contact te hebben met de dieren.
Nog altijd zijn de Galapagos met hun kwetsbaar ecosysteem voor velen het boegbeeld van biodiversiteit. Maar of dit ook nog steeds een van de weinige overgebleven plaatsen is op onze planeet, waar de menselijke ‘footprint’ minimaal is, dat durf ik te betwijfelen. Hier woont meer volk dan verwacht, en sommige eilanden zijn zelfs volledig afgestemd op de cruise-industrie. Deze week zijn hier trouwens nationale verkiezingen. Misschien gelden straks nieuwe regels want Ecuador wil er alles aan doen om de eilanden te beschermen, maar zonder het toerisme te bannen….
Wie weet.
Merkwaardigheden:
- Wist je dat:
na een orgie bij de zeeschilpadden, het vrouwtje zelf bepaalt van wie ze het sperma wil behouden. Al het overige stoot ze automatisch af… - tijdens karnaval in Galapagos overal met gekleurd water naar elkaar wordt gegooid? Schilderachtige taferelen!
Quiz: Van wie zouden deze extravagante ‘keutels’ kunnen zijn?
Het lijkt wel alsof jullie in een dierentuin zonder ‘borders’zijn, zoveel verschillende soorten bij elkaar en zulke mooie!
De keutels zijn zeer waarschijnlijk van Valentijn himself.
grtjs
les belles
Wat voor gekke dieren zitten hier op aard? Maar er zijn er ook wel prachtige tussen blauwe voeten of een rode borst, die krab vond ik wel knap!! Maar die keutels? zeker van een graseter!!
Groetjes,
Els.
Allez, hier gaan we weer : het is nog maar van Banff national park geleden dat we een keutelvraag mochten beantwoorden. Ik gok deze keer op een braakbal van zo’n leguaanmonster die een fregatvogels te grazen heeft genomen want ik meen precies de restanten van een snaveltje te ontdekken.
Verder toch alles goed met jullie ?!
Aan de povere graad van vertering van het voedsel te zien zou ik denken dat de keutel van een haastig beest is: ik gok op een schildpad.
Ik hoop dat jullie ‘harde schijf’ ruim genoeg is voor al die mooie plekken, beelden van zeldzame dieren, geuren, kleuren en magische momenten om op te slaan…en met ons later te delen ;-)))) …xxx
Goedemorgen…..Dede en Erwin, wat hebben jullie weer prachtige foto’s geschoten!!.. Zijn allen indrukken nog te verwerken?.. Echt schitterend!!! Groetjes Guus