Het was weer leuk thuis vertoeven met de kerstdagen, en iedereen terug te zien. Maar de voorbereidingen voor de volgende trip bracht de reismicrobe weer snel terug tot leven.
Dus: “ignition and lift off for the final part of our RTW trip”.
We hebben weer wilde plannen: tangolessen in Buenos Aires, expeditie naar Antarctica, ontdekken van de Amazone, de Andes, de Panatal en Iguazu, oog in oog met de koningspinguin, guanaco’s of goudoorapen, een safaricamp op de Galapagos, een 4X4 rit door de Atacama in Chili, fotografische experimenten op de zoutvlakte van Uyuni in Bolivia, en een 6-daagse trekking naar de Machu Pichu… De verwachtingen zijn hoog gespannen.
We starten in Buenos Aires (BA), de tangohoofdstad van de wereld, en de beste introductie voor het ontdekken van Zuid-Amerika. Buenos Aires wordt ook wel het Parijs van het zuidelijk halfrond genoemd. Deze intrigerende en uitdagende metropool vibreert, flikkert en danst als een vlijtige waterjuffer. Hier staat de wieg van tango (een dans door Unesco uitgeroepen tot cultureel werelderfgoed). De bandoneon klinkt en op elke hoek van de straat oefenen elegant geklede tangoliefhebbers gepassioneerd hun fantasierijke en gecompliceerde danspassen. Ze zijn als yin en yang. Om de tango ten volle te kunnen begrijpen moet je ‘m dansen. Dus zijn wij gemotiveerd voor een introductieles in een typische Milonga school. We zijn geen natuurtalenten, maar deze temperamentvolle dans heeft ons al snel in zijn grip. Het is lachen, en vooral nog veel oefenen!
Een wandeling via de 4 balconies brengt de geschiedenis van de stad tot leven. Een interessante manier ook om de karakteristieke psychologie van de ‘portenos’ (havenbewoners) te leren begrijpen. De stad van Evita Peron en Maradonna heeft een patrimonium aan architectuur, een verzameling van brede boulevards, kaaien, parken en pleintjes, café’s als ware cultuuroorden, opvallende kakelbonte huizen in de kunstenaarswijk La Bocca, de praalzieke begraafplaats in Recoleta waar vele artistieke graftombes en mausoleums tot nationaal monument uitgeroepen zijn. Enfin, we hebben onze start niet gemist, zo vinden we.
Nu gaat het verder zuidwaarts naar het natuurschoon van Patagonië. Dit is het land van de pioniers en de avontuurlijke reizigers. In de luchthaven van El Calafate valt mijn oog op een interessante spreuk: “The best day of your life now has competition. This is Patagonia at it’s best…”
En ze hebben inderdaad niet teveel beloofd… Patagonië spreekt tot de verbeelding. Het Parque Nacional Los Glaciares is niet voor niets werelderfgoed. Het dankt zijn naam aan de zee van ijspieken en de vele gletsjers en meren die ontstaan zijn in dit eigenzinnig Patagonisch ijsveld. We doen een trektocht met klimijzers over het ijs van de glinsterende Perito Moreno op een spectaculaire ijsmuur van 70m hoog. Ook de dagtrekking langs de beroemde natuurattractie, de Upsala gletsjer, is een voltreffer. Deze witte reus is maar liefst 600 km² groot. Regelmatig storten torenhoge ijsbrokken onder donderend geraas in het smaragdgroene Lago Argentino. Hier worden ze door wind en water tot prachtige kunstwerken gemodelleerd. Het is met woorden niet te beschrijven dus laat ik het verhaal doen door de camera…
We overnachten in de typische estancia’s (traditionele schapenranches soms met wel 70.000 ha land) waar de legende werkelijkheid wordt. We ontdekken de mooiste delen van het gebied te paard, genieten in eenzaamheid van de overweldigende natuur, en krijgen een indruk van het leven van de eerste pioniers.
Vandaar rijden we door de patagonische steppe, en steken de Argentijns-Chileense grens over, helemaal tot in Punta Arenas, bijna het einde van de bewoonde wereld, om van daaruit het vliegtuig te nemen naar het zesde continent: Antarctica.
Een nieuw avontuur! Benieuwd naar de koningspinguin!
Wat een opluchting : ik stel vast dat je laptop en je fototoestel nog steeds niet gepikt zijn, en dat na volle 7 dagen Zuid-Amerika.
We zijn dus weer vertrokken voor een laatste spetterende reeks wereldreiservaringen en kijken uit naar jullie wekelijkse samba-rubriek.
“… tango dansen in Buenos Aires …” zong Johan Verminnen vorige eeuw, maar jullie doen het toch maar ! … en daarna de prachtige gletsjer-ervaringen in Patagonie, nog groter, nog mooier, nog briljanter dan in Alaska.
Het is deze keer een vliegende start geworden … geen 5 dagen inrijtijd per trein.
Oké Dedeke nu weet ik waar kmoet zijn om den echte tango aan te leren:-).Erwin en de Chica’s zijn oké hé vent. Nu besef je waarom wij den Dakarraid volgen .In Chili oppassen voor het stelen ! Nog veel genot en ik blijf goe volgen.
greetz Johan
van dansen in de stad op pumps naar wandelen met ijzers in de bergen…………kan het nog gevarieerder!
geniet ook weer van dit werelddeel; doen wij het ook weer 🙂
Maar wat kijken jullie streng op tangofoto!?.. ’t 9ziet er allemaal weer top uit!.. Heel veel plezier!. Guus
Zie al uit naar de tangolessen van DéDé
Ha Globetrotters,
Tof om jullie weer te kunnen volgen op het laatste deel van jullie wereldreis. En het ziet er direct prachtig en spectaculair uit! Helaas kan ik niet alle foto’s openen, maar dat kan aan onze computer liggen, ik probeer het morgen nog eens. Zo te zien is de start heel veelbelovend, dat wordt weer genieten op alle fronten! Carla en ik hebben net een weekendje Ardennen achter de rug, dat was ook heel tof:)… Veel gewandeld, nog meer gelachen en ook weer mooie en inspirerende ontmoetingen gehad. Vandaag nog aan het nagenieten. Wat het extra tof maakte was dat wij het georganiseerd hadden en dat iedereen (20 vrouwen) het heerlijk had gevonden… Beetje kicken dus wel….:) Het adresje stuur ik nog wel eens door, het was dik in orde voor zo’n groep!
Jullie ook genieten daar!
X, Dorien en Carla
Wat een wereld van verschil! Mooie dansschoenen om een tango te dansen en dan die zware boots met ijzers om een “wandeling” in de sneeuw te maken. Tof!!
Voila, ze zijn vertrokken en wij zijn weeral mee hier vanuit de thuisbasis. Genieten, dan doen wij dat hier ook.
Les belles
Mooi Dédé. Maar voor die Tango-les heb jij toch wel meer geknipte schoenen ?